top of page
helladewit

Zoveel mensen, zoveel (uitvaart)wensen


Eind vorig jaar ben ik begonnen met het afscheidshuis “Buiten Afscheid” en sindsdien bied ik nabestaanden een plaats om de overledene op te baren en de mogelijkheid om de dagen tot aan het afscheid in te richten zoals zij dat willen. Intussen heb ik verschillende families mogen ontvangen en weet ik zeker dat ik de juiste weg ben ingeslagen. Steeds opnieuw ervaar ik hoe mooi en helend het is om deze dagen in te kunnen richten op een manier die past bij het leven van de overledene en bij wat de nabestaanden nodig hebben. Wat ik hen wil bieden, is de mogelijkheid om een eerste stap te zetten in het leren wennen aan het leven zonder die ander. Rouwen is namelijk niets anders dan je leven weer opnieuw organiseren na een verlies. En dat is hard werken, het vraagt emotioneel, mentaal, maar ook fysiek veel van je. Mensen in rouw zijn niet voor niets zo vaak moe.

Het is mooi om te zien dat de families die te gast zijn geweest bij Buiten Afscheid deze dagen zijn aangegaan op de manier die bij hen past. Ze hebben hun gevoel gevolgd en daarbij alle mogelijkheden benut die het afscheidshuis te bieden heeft.


Achter de schermen, maar toch aanwezig

In mijn rol als gastvrouw ontvang ik de families bij het afscheidshuis en ook tijdens de dagen die daarop volgen, loop ik regelmatig even binnen om na te gaan of alles naar wens is. Mijn dagen beginnen en eindigen vaak met een bezoek aan de overledene om te zien of alles goed gaat. En als ik er dan toch ben, ruim ik gelijk de vaatwasser in of uit, trek de stofzuiger waar nodig door het huis en zorg dat alles weer klaar is voor de nieuwe dag. Met deze kleine klusjes ontlast ik de nabestaanden. Zij hebben deze dagen immers al genoeg beslissingen te nemen en rouwen is op zichzelf al hard werken. Een beetje verwennerij kan dus helemaal geen kwaad!


Nog even keer samen

Buiten Afscheid beschikt over 2 gastenverblijven. Dit is iets wat eigenlijk uniek is in de uitvaartbranche. En ik merk dat de behoefte hieraan uiteenloopt. Waar de ene familie geen behoefte voelt om er te blijven slapen, trekt een andere familie met de nodige koffers het huis in om hier na 6 dagen weer te vertrekken. Op dat soort momenten voelt het alsof men nog één keer gezamenlijk op vakantie is. Je kunt je voorstellen dat ik op dat moment ook een stuk minder in het huis aanwezig ben, omdat ik hun proces daarbij niet wil verstoren. Ook zonder er te overnachten, voelt men soms de behoefte om zich even terug te kunnen trekken en hoe fijn is het dan dat je gewoon op bed kunt gaan liggen. Of het campingbedje wordt er neergezet, zodat de kleine zijn dutjes gewoon kan blijven doen, waardoor het voor iedereen gezellig blijft. Mooi om te zien dat iedereen uiteindelijk doet wat goed voelt.


Condoleances op maat

Ook bij de condoleancebezoeken zie je dat de families daarbij al snel hun eigen weg vinden. De ene keer komen de sportvrienden van vroeger een avondje samen rondom de overledene om herinneringen op te halen. Een andere keer komt de carnavalsvereniging langs om op hun manier afscheid te nemen. Waar de ene familie het bezoek in kleine groepjes ontvangt en zo voor iedereen apart een rustig afscheidsmoment creëert, heeft de ander familie juist behoefte om gedurende de middag en de avond een grote groep vrienden en familie te ontvangen en te proosten op leven. En het bijzondere hiervan is: het is allemaal even mooi, omdat het past bij de familie die er op dat moment is. Een van de families gaf zelfs aan dat ze de dagen bij Buiten Afscheid zo intensief hadden beleefd dat zij de uitvaartdienst zelf niet meer nodig hadden om goed afscheid te kunnen nemen van de overledene. Voor hen was de cirkel rond.


Nieuwe trend: de kleinschalige uitvaartceremonie

Toen ik met de uitwerking van mijn ideeën voor het afscheidshuis begon, wist ik zeker dat ik er kleinschalige afscheidsceremonies zou willen gaan houden. En mede door de maatregelen rondom Covid-19 is dat inmiddels een bekender fenomeen geworden. Waar de maatregelen eerst als beperkend en ongewenst ervaren werden, lijkt het er inmiddels op dat steeds meer Nederlanders zelf ook voor een kleinschalige uitvaart zouden kiezen. Intussen hebben 2 families een uitvaartceremonie gehouden in de woonkamer die voor de gelegenheid werd omgebouwd. Beide keren was het weer heel anders, maar ook beide keren raakte het me omdat het zo ontspannen en ongedwongen voelde.


De eerste familie had de vele kaarten die zij gedurende de week hadden ontvangen, verspreid over de woonkamer. Ook stond er een prachtige, grote foto van de overledene en zijn vrouw samen. Langzaam druppelden de 20 bezoekers binnen en voordat de dienst begon, genoten zij samen van een lunch. Tijdens de ceremonie werd er geluisterd naar muziek, werden de speeches zonder microfoon voor het kleine gezelschap ten gehore gebracht en waren de door de familie uitgezochte foto’s te zien. Aansluitend aan de dienst werd de overledene naar het crematorium gebracht door de directe nabestaanden. De andere bezoekers bleven nog even bij Buiten Afscheid om nog een broodje te eten, wat te drinken en even in het zonnetje bij te komen van de emoties (het weer werkte perfect mee) waarna ze vertrokken naar een horecalocatie in de buurt. Hier kwamen zij met een grotere groep genodigden samen voor een borrel. Ik heb nog nooit zo’n ontspannen en ongedwongen uitvaart bijgewoond.


De tweede familie had tijdens de dagen dat zij er waren veel foto’s in het huis geplaatst, deze kregen een mooi plaatsje tijdens de ceremonie. Vooraf hebben zij met de directe nabestaanden samen buiten geluncht, terwijl de overledene intussen in een prachtige rieten mand een mooi plekje in de woonkamer kreeg. Tijdens de ceremonie speelde een pianist een aantal nummers waarvan de overledene had gehouden en waren er speeches. Aansluitend was er buiten een aangeklede borrel en was er gelegenheid om weer even bij te praten, waarbij de uitvaartbegeleidster en ik de groep van hapjes en drankjes hebben voorzien. Na anderhalf uur kwam het rouwvervoer om mevrouw op te halen en naar het crematorium te brengen. Liefdevol werd zijn weggedragen uit het afscheidshuis en vanaf de oprit uitgezwaaid waarna de genodigden vertrokken en alleen de directe familie overbleef voor een gezamenlijk etentje. Opnieuw een bijzondere dag: “warm, intiem en eigen” om maar met de woorden van de familie te spreken.


Er is zoveel meer mogelijk, dan men vaak denkt

En zo is ieder verblijf bij Buiten Afscheid weer volslagen anders, heeft iedere familie haar eigen tradities en behoeften en dat maakt ieder afscheid uniek. Vooral als families hun hart volgen en de dingen doen die voor hen belangrijk zijn. Daarbij is veel meer mogelijk dan vaak gedacht wordt. Ik zou iedereen dan ook willen aanraden om out of the box te denken en creatief te zijn. Op die manier zul je merken dat er maar weinig harde eisen zijn als het om een uitvaart gaat en dat er veel mooie initiatieven zijn die inspelen op het brede scala aan mogelijkheden.

Benieuwd naar mooie alternatieven voor bloemen bij een uitvaart, duurzame initiatieven, rouwvervoer met de eigen auto, as-sieraden, urnen, bijzondere kisten, opbaarplateau’s of wikkelgoed? Volg mij dan via de verschillende sociale media. Hier blijf ik steeds bijzondere producten en diensten delen die ik de moeite van het vermelden waard vind, afgewisseld met een kijkje achter de schermen bij Buiten Afscheid. Ook wil ik hier in de toekomst antwoord geven op vragen die mij vaak gesteld worden. Alles met als doel om te laten zien dat er zoveel meer mogelijk is dan men vaak denkt.

En mocht je een keer langs willen komen om op locatie te kijken, neem dan contact met me op. Op de website vind je mijn contactgegevens.


Hartelijke groet,


Hella de Wit


Comments


bottom of page