Steeds als ik aan anderen vertel over mijn ervaringen bij Buiten Afscheid merk ik dat het hen aan het denken zet over hoe zij hun eigen uitvaart en uitvaartwensen zien. Het brengt echt iets in beweging en ik denk dat dit heel belangrijk is voor veel mensen. Vandaar dat ik heb besloten om een aantal bijzondere ervaringen die veel indruk op me hebben gemaakt te gaan delen. Dit is de eerste in deze serie.
Alle ruimte voor een liefdevol afscheid
Ze had nooit gedacht dat het zo zou gaan. De dag ervoor had hij de boodschappen nog gedaan, zoals wel vaker en een dag later was hij onverwachts overleden en kwam zijn gezin samen bij Buiten Afscheid. Het voelde onwerkelijk en niet te bevatten. Hoe kon dit nu echt zijn? Maar toch was het waar.
De boodschappen werden van thuis overgebracht naar het afscheidshuis en al snel stond de koelkast vol met de voor hen vertrouwde etenswaren. “We kunnen het net zo goed hier eten, het is zonde als we het weg moeten gooien,” zegt zijn vrouw zachtjes. “Niet te geloven dat hij het gisteren nog in zijn handen heeft gehad.” De keuken vult zich met geuren die vertrouwd zijn. Het brood, de kaas, de boter, alles wat hij zelf nog had gekocht, wordt gedeeld door de familie. Ze lunchen samen, alsof hij er op de een of andere manier nog bij is.
Boven werd voor het eerst een van de slaapkamers gebruikt. Hun eerste kleinkind deed een dutje, terwijl beneden de volwassenen overlegden. Hoe moest het afscheid eruitzien? Wat zou hij gewild hebben? Ondertussen werd de oude Tripp Trapp van zolder gehaald, afgestoft en klaar gezet voor later. Het leek zo alledaags en toch zo bijzonder. Dit is precies hoe het bedoeld was, dacht ik, terwijl ik toekeek hoe het huis gevuld werd met hun verhalen en hun verdriet. Het huis gaf hen de ruimte om afscheid te nemen, op hun eigen manier.
Een speciale avond was gereserveerd voor de leden van de carnavalsclub. Ze kwamen binnen, hun stemmen iets zachter dan normaal. Hun vriendschap met hem was sterk en nu moesten ze hem onverwachts laten gaan. Maar zelfs in deze rust zat het leven – het leven dat zij samen hadden geleefd en dat nu zonder hem verder moest.
Negen dagen lang heb ik gezien hoe zij kwamen en gingen. Hun verdriet, hun manier van omgaan met het verlies, heeft me diep geraakt. Dit is waarom ik dit afscheidshuis wilde. Een plek waar mensen samenkomen, waar wordt gehuild en gelachen, waar herinneringen - hoe pijnlijk ook - een plek krijgen. Buiten Afscheid had zijn rol vervuld: het huis heeft deze familie vastgehouden, terwijl zij langzaam leerden loslaten.
Zoek jij een plek waar liefdevol afscheid nemen centraal staat?
Ontdek hoe Buiten Afscheid een huis vol warmte en herinneringen kan zijn in de moeilijkste momenten. Neem gerust contact met me op als je meer wilt weten over de mogelijkheden of kijk eens verder op de website.
Hartelijke groet,
Hella
Commenti